FF boodschappen doen! Therapiehonden in de praktijk
Ken je dat?????
Je bent aan het koken, doet je koelkast open en wel verdraait...de melk op!! Die had je nu net nodig om je favoriete saus te maken.
Wat doe je dan? Je schiet je jas aan, springt op je fiets of in de auto en je sjeest ff naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Je rent naar binnen en haalt dat pak melk, of beter twee en je gaat snel weer terug naar huis om vervolgens je sausje af te maken en je serveert een prima dinertje.
Voor de meeste mensen werkt dat inderdaad zo maar jammer genoeg niet voor iedereen.
Bijvoorbeeld mensen met PTSS, autisme of een depressie kunnen dat niet. Deze mensen komen vaak niet alleen in de supermarkt en al helemaal niet als het allemaal even snel moet. Zij gaan als ze boodschappen gaan doen vaak met iemand samen op pad op een afgesproken tijd, wat natuurlijk erg fijn is, maar stel je eens voor dat jij zelf afhankelijk bent van anderen om naar buiten of naar een winkel te kunnen.....
Heb je dat even gedaan?
Hoe fijn is het, dat jij kan gaan en staan waar je wilt, op het moment dat jij dat wilt?
Iedere week rijd ik naar een van mijn cliënten om samen met hem en zijn hond te trainen. Tijdens deze trainingen bezoeken we ook regelmatig een supermarkt. We zijn begonnen met oefenen voor de deur van de supermarkt, vervolgens zijn we de supermarkt door gelopen, en door lopen betekend ook echt door lopen, dus van de voordeur ingang naar de achterdeur ingang. Voor onze trainingen heeft deze winkel echt een ideale indeling. Links de kassa's rechts de plantenafdeling en de service balie, je kan dus gewoon de winkel in en uit zonder dat je je opgesloten hoeft te voelen. Vervolgens hebben we het in kleine stapjes steeds wat moeilijker gemaakt door bijvoorbeeld langzamer naar de achterdeur te lopen, de hond eens even te laten zitten of liggen en andere kleine oefeningen te doen.
En onlangs was het dan zover dat we de winkel echt in gegaan zijn. We hebben geen boodschappen gedaan, we zijn een rondje door de hele supermarkt gelopen en hebben alle afdelingen bezocht. En ze deden het geweldig! Ik was zo trots op deze grote stap die gemaakt is.
Een aantal maanden werken we hier al naar toe en hoe geweldig mooi is het dat we nu werkelijk de winkel in kunnen. De reactie van de cliënt: Ja het ging best goed, ik kon wel merken dat de hond het best spannend vond, vond ik prachtig.
Het is echt nog niet zo dat dit team want dat is het echt, de man en zijn hond,
nu zo ff snel een boodschap gaat doen, maar er is een grote stap gemaakt.
Een stap in het zelfvertrouwen van de man en het opbouwen van het vertrouwen in de hond. We trainen lekker verder en gaan uiteindelijk met een mandje of karretje en de hond de winkel in.
En wie weet gaan ze samen ooit zelfstandig op stap om een pak melk te halen.....
Misschien niet ff snel maar toch, zelf op het moment dat hij wil naar de winkel, samen met zijn hond.
Want samen met je hond.....ben je nooit alleen
En natuurlijk onze dank aan de Jumbo, waar niet alleen maar op de deur staat dat je welkom bent, maar je ook echt welkom bent ook als je niet meteen een kar vol boodschappen meeneemt
